Ένα θέμα κλισέ, μια μικρή λέξη με πέντε μόλις γράμματα. Παρόλα αυτά όμως, όλους μας έχει απασχολήσει κατά καιρούς. Πολλοί προσπάθησαν να την ερμηνεύσουν, να την περιγράψουν ή ακόμα και να την ορίσουν!
Άλλοι τα κατάφεραν και άλλοι στην προσπάθειά τους, να πουν πολλά, δεν είπαν κάτι που να έχει ουσία.
Αν αναρωτηθούμε τι σημαίνει αγάπη για εμάς, ο καθένας μας θα δώσει διαφορετικές απαντήσεις και σίγουρα όχι μόνο μία.
Για άλλους η αγάπη σημαίνει ελευθερία, προσπάθεια, εμπιστοσύνη, κατανόηση, πληρότητα, ενότητα, ευτυχία, ζωή. Για κάποιους άλλους, σημαίνει απλά να είσαι ο εαυτός σου δίπλα στον άλλο. Να χαίρεσαι με την εξέλιξη του, να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος δίπλα του.
Η αγάπη είναι συνδυασμός πολλών και διαφορετικών πραγμάτων μαζί.
Περίεργο μια λέξη να κρύβει μέσα της τόσες έννοιες. Κι όμως εξηγείται, αν συνειδητοποιήσουμε πως η αγάπη είναι ζωή και πως η ζωή, τα περιλαμβάνει όλα αυτά. Πέρα από τις όμορφες στιγμές, η ζωή περιέχει όμως και δυσκολίες. Περιέχει ανηφόρες, εμπόδια, καταιγίδες.
Το σημαντικό είναι η προσπάθεια μας να τα ξεπερνάμε, να πέφτουμε και έπειτα να μαθαίνουμε να σηκωνόμαστε! Το ίδιο, λοιπόν, συμβαίνει και στην αγάπη! Δεν είναι όλα μέλι – γάλα και δε γίνεται άλλωστε να είναι, αφού περιέχει ακριβώς ό,τι και η ζωή. Με τη μόνη διαφορά, ότι στην αγάπη παραιτούμαστε πιο εύκολα και πολλές φορές γινόμαστε πιο μυγιάγγιχτοι, ενώ στη ζωή εξακολουθούμε να παλεύουμε.
Υπάρχουν άνθρωποι, που ενώ μπορούν να διαχειριστούν μια δύσκολη στιγμή στη ζωή τους, δεν μπορούν να διαχειριστούν μια δύσκολη στιγμή, στην αγάπη. Κι αν σκεφτούμε, πόσες ομοιότητες έχουν αυτές οι δύο λέξεις, ίσως να μας φανεί αστείο αυτό που συμβαίνει. Συμβαίνει όμως, γιατί εμείς επιλέγουμε να μην αγωνιστούμε για την αγάπη και να τη βάλουμε στην άκρη, δίνοντας της άλλη προτεραιότητα.
Μπορεί όμως να υπάρξει ζωή χωρίς αγάπη;
Μπορούμε χωρίς αυτή, να καταφέρουμε να εξελιχτούμε και να γίνουμε καλύτεροι;
Με το να συμπεριφερόμαστε δειλά και εγωιστικά, δεν της δίνουμε το χώρο που χρειάζεται για να αναπτυχθεί, παρά της κλείνουμε την πόρτα στα μούτρα. Θα υπάρξουν φορές που θα πρέπει να αποφασίσουμε, αν θα παλέψουμε γι’ αυτή ή αν θα την εγκαταλείψουμε. Θα υπάρξουν φορές, που θα μας χτυπήσει την πόρτα και εμείς τυφλωμένοι από θυμό και εγωισμό δε θα ανοίξουμε. Λάθη γίνονται και στις δύο! Είναι και οι δύο το ίδιο απρόβλεπτες. Ούτε η αγάπη είναι προβλέψιμη, ούτε η ζωή!
Γιατί τότε προσπαθούμε πιο εύκολα για τη μία και παραιτούμαστε πιο εύκολα από την άλλη; Μοιάζει οξύμωρο, το θέμα όμως έγκειται στο ότι για τη ζωή μας, είμαστε υπεύθυνοι εμείς οι ίδιοι, δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κάποιον άλλον.
Στην αγάπη, από την άλλη, είναι ευκολότερο να φορτώσουμε στον άλλο το φταίξιμο και να παραιτηθούμε. Είναι πολύ απλό, να αποποιούμαστε την ευθύνη των πράξεων μας. Είναι δύσκολο να ρίξεις το “εγώ σου” και να το βάλεις σε δεύτερη μοίρα, προβάλλοντας το “εμείς”!
Κι όπως αναφέρει και ο Ιάσων Ευαγγέλου, στο βιβλίο Ψηφίδες Ιδεών: “Επιθυμούμε να μας αγαπούν με τον τρόπο που εμείς θέλουμε, χωρίς όμως να προσέχουμε τον τρόπο που κι εμείς αγαπάμε. ”
*Φωτογραφία από Emmanuel Phaeton
3 thoughts on “Αγάπη από άλλη σκοπιά”