Εκείνο το βράδυ του Αυγούστου, ακόμα το θυμάσαι! Δεν νομίζω να το ξεχάσεις άλλωστε και ποτέ. Ήταν τότε που αποφάσισες να διαγράψεις τα πάντα μέσα σου!
Κι όχι από εγωισμό – όπως μπορεί να νομίζουν οι άλλοι – απλά γιατί τα είχες αφήσει επιτέλους εκεί που άνηκαν! Εκεί που διεκδίκησαν να ανήκουν με τον τρόπο τους! Κι όμως έτσι λειτούργησες, έστω κι αν ήταν η πρώτη φορά. Αποφάσισες να εξαφανιστείς, κι απλά εξαφανίστηκες! Κάτι σαν να ανοίξε η γη και να σε κατάπιε. Χάθηκε οποιοδήποτε ίχνος σου! Ούτε προειδοποίηση τελευταίας στιγμής, ούτε τίποτα!
Άλλωστε πριν φτάσεις ως εδώ, έδωσες πολλές ευκαιρίες! Και υποχωρήσεις και προσπάθειες! Και μετά από όλα αυτά, ήρθε απότομα η στιγμή που άδειασες.
Η στιγμή που δεν έμεινε τίποτα άλλο να πεις ή να κάνεις.
Η στιγμή που δεν άφησες εκκρεμότητες μέσα σου. Η καλύτερη στιγμή από όλες. Η στιγμή που αποφάσισες να εξαφανιστείς αθόρυβα και να λυτρωθείς! Η στιγμή που έπαψε να σε νοιάζει πια η αντίδραση του άλλου. Η στιγμή που έπαψες να περιμένεις να γυρίσει. Η στιγμή που δεν εξαφανίστηκες για να σε ψάξουν!
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έπαψες να αγαπάς.
Μπορεί και να αγαπάς ακόμα, αγαπάς όμως κι εσένα. Κι αυτή τη φορά κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, αποφασίζοντας να απομακρυνθείς από σχέσεις που δεν έχουν πια κάτι άλλο να προσφέρουν. Από σχέσεις για τις οποίες έκανες το καλύτερο που μπορούσες, έδωσες ό,τι είχες και τώρα άδειασες. Χάθηκε η όρεξη να προσπαθήσεις. Χάθηκε η ανυπομονησία να κάνεις κι άλλα. Και δεν κρατάς κακίες, απλά διαγράφεις διακριτικά!
Κι όταν κοιτάζεις προς τα πίσω, απορείς κι εσύ! Απορείς πώς ήρθε ξαφνικά αυτή η μαγική στιγμή να πεις τέλος και να το εννοείς!
Κλείνεις τα κεφάλαια και γράφεις τον επίλογό σου με αυτή τη λέξη.
Ένα τέλος δίχως ίχνος εγωισμού και κακίας. Ένα τέλος που πέρασε από πολλά στάδια και που πριν φτάσει η στιγμή να γραφτεί, προηγήθηκαν πολλές σελίδες! Πολλές περιγραφές, πολλές εικόνες, λόγια και πράξεις. Ένα τέλος που δεν ειπώθηκε νωρίτερα, αλλά ακριβώς τη στιγμή που τελείωσε για σένα.
Ναι! Θα ήθελες να κάνει κάτι ο άλλος πριν τον διαγράψεις. Κάτι για να σου δείξει πως η απόφαση σου είναι λάθος. Κάτι που θα ξύπναγε την όρεξη σου να προσπαθήσεις ξανά, όμως εκείνο το βράδυ του Αυγούστου, τα σκέφτηκες όλα καθαρά, και εντελώς ήρεμα τα διέγραψες, χωρίς καν ούτε ένα τυπικό γεια!
*Φωτογραφία από Dave Webb
3 thoughts on “Tότε που αποφάσισες να διαγράψεις…”