Έρωτες γεμάτοι ερωτηματικά

Αναρωτιέσαι τι νιώθει, γιατί το νιώθει, πώς το νιώθει και τι θέλει από εσένα! Αναρωτιέσαι και περιμένεις να σου πει ή ακόμα καλύτερα να σου δείξει. Έρωτες γεμάτοι ερωτηματικά! Κι όσο αυτός δεν σου δείχνει, τόσο εσύ να μπερδεύεσαι…

Ο καθένας μας έχει τη δική του υπομονή και τις δικές του αντοχές!

Μη με ρωτάς τί θα έκανα στη θέση σου. Εγώ στη θέση σου θα μιλούσα ξεκάθαρα… ένα και ένα κάνει δύο! Κι αν ο άλλος διαφωνεί, στέκομαι μπροστά του, τον κοιτάζω στα μάτια και περιμένω την απάντησή του, τη διαφωνία του, την άποψη του, ώστε να κάνουμε συζήτηση!

Αν δεν απαντήσει – που είναι δικαίωμα του – , είναι και δικό μου δικαίωμα να σταματήσω να του μιλάω! Να κόψω οποιδήποτε είδος επαφής μαζί του και να απομακρυνθώ, αφού δεν πήρα κάποια ΞΕΚΑΘΑΡΗ απάντηση.  

Ακόμα και η απάντηση :”Δεν ξέρω τι θέλω και έχω μπερδευτεί”, είναι μια απάντηση έντιμη και εκτιμάται, όταν δοθεί… Οι περισσότεροι που δεν ξέρουν τι θέλουν, δεν ξέρουν όμως και να το συζητάνε.

Είναι πολύ σπάνιο έως απίθανο, να ακούσεις κάποιον να παραδέχεται ότι τη συγκεκριμένη στιγμή έχει μπερδευτεί και δεν ξέρει τι θέλει.

Να τον ακούσεις να το λέει και να είναι διατεθειμένος, ταυτόχρονα, να μιλήσει για αυτό, ώστε να σου εξηγήσει ή ακόμα και να ανακαλύψετε μαζί, τι τον έχει μπερδέψει.

Όσες φορές έχω συζητήσει ειλικρινά και ανοιχτά, έχω ανακαλύψει πράγματα και για εμένα και για τον άλλον που με έριξαν από τα σύννεφα. Άκουσα εκδοχές που δεν είχα φανταστεί και έφτασα σε σκέψεις, στις οποίες δεν θα ταξίδευα ποτέ ως εκεί, μόνη μου! Και οι διαφορές και οι παρεξηγήσεις λύνονται, μόνο όταν συζητιούνται! Μόνο όταν έχουν διάθεση και οι δύο να συζητήσουν χωρίς να αποφεύγουν γεγονότα και καταστάσεις. Μόνο όταν υπάρχει αντίστοιχη ωριμότητα!

Η συζήτηση απαιτεί ωριμότητα και ετοιμότητα να αντιμετωπίσεις τόσο τον εαυτό σου, όσο και τον άλλον. Κι όσο αρνείσαι να συζητήσεις και το αποφεύγεις, στην ουσία φοβάσαι να αντιμετωπίσεις εσένα, κι όχι τον άλλον! Δειλιάζεις μπροστά στην πραγματικότητα σου.

Μην τρώγεσαι, λοιπόν να ανακαλύψεις τί τον εμποδίζει να σου εξηγήσει. Δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί! Δοκίμασε να θέσεις τις απορίες σου, ώστε να δεις αν θα λάβεις ξεκάθαρες απαντήσεις. Αν δεν λάβεις, κρίνε εσύ πως θα προχωρήσεις… σκέψου μόνο, αν και πόσο διατίθεσαι να διαιωνίζεις μια κατάσταση που δεν ξεκαθαρίζει.

Σκέψου ποιος είναι ο χρόνος σου και πως θες να τον ξοδεύεις! Σκέψου πόσο ακόμα θα πιέζεις αναπάντητα ερωτηματικά, να μετατραπούν σε θαυμαστικά!

*Φωτογραφία από  A. L.