ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ

Τόλμη και Δειλία

τόλμη και δειλία
Τόλμη και δειλία.

Αν μπορούσαμε να ζυγίσουμε αυτές τις δύο λέξεις, προς τα πού θα έγερνε άραγε η ζυγαριά; Κι αν μετρούσαμε τη δυσκολία τους, τι θα μας φαινόταν πιο εύκολο; Να είμαστε γενναίοι και τολμηροί ή δειλοί;

Το πλεονέκτημα της δειλίας είναι ότι θα υπάρχει πάντα, ίσως να μην μπορεί να εξαλειφθεί τελείως ποτέ!

Ακόμα, και οι πιο δυνατοί θα εμφανίσουν στιγμές αδυναμίας, θα υπάρξουν φορές που θα δειλιάσουν, θα φοβηθούν.

Η διάφορα τους όμως είναι ότι θα βρουν τρόπο να τη ξεπεράσουν και να προχωρήσουν. Το ακατόρθωτο θα το δουν κατορθωτό και θα τολμήσουν  να δράσουν, βρίσκοντας διεξόδους.

Οι δειλοί, από την άλλη, θα εγκλωβιστούν και κατά πάσα πιθανότητα θα μείνουν στάσιμοι, σκεπτόμενοι το ρίσκο που πρέπει να πάρουν. Το ακατόρθωτο θα φαντάζει αδύνατο, βλέποντας παντού αδιέξοδα και θα προτιμήσουν να παραμείνουν αδρανείς!

Θα εμφανιστούν στο δρόμο τους τόνοι ερωτηματικών, οι οποίοι για να απαντηθούν και να λυθούν απαιτούν χρόνο, επειδή στην ουσία πίσω από τη δειλία κρύβονται εν τέλει  οι ανασφάλειές μας και οι αναβολές μας. Ειδικά όταν είμαστε ανέτοιμοι να δράσουμε.

Η συνύπαρξη δειλού με γενναίο, σε μία σχέση, είναι πολύ δύσκολη, όχι όμως και αδύνατη. Αρκεί ο πρώτος να την αναγνωρίσει και να θέλει να τη ξεπεράσει και ο δεύτερος να προσπαθήσει να μετριάσει λίγο τη δική του τόλμη, δείχνοντας κατανόηση και αναγνώριση στα μικρά βήματα του άλλου.

Τι θεωρείται όμως χειρότερο; Να είμαστε απλά δειλοί ή να είμαστε δειλοί, και ενώ το βλέπουμε και το έχουμε αναγνωρίσει, να μην κάνουμε τίποτα για αυτό;

Σε κάποιους από εμάς, αρέσει αυτή η δειλία. Αποτελεί την προστασία μας, μία ασπίδα ασφαλείας μπροστά στις αποτυχίες μας. Γίνεται η δικαιολογία μας, σε εκείνα που δε διεκδικήσαμε, που δεν προσπαθήσαμε καν να διεκδικήσουμε και απλά τα δεχτήκαμε όπως ήρθαν!  Και έτσι, μην τολμώντας και αποφεύγοντας να ρισκάρουμε, δε χάνουμε τελικά και πολλά… Εξακολουθούμε να νιώθουμε ασφαλείς, εφόσον γλιτώσαμε το τσαλάκωμα και την έκθεση!

Η αλήθεια είναι ότι απαιτούμε από τους άντρες να είναι πιο τολμηροί… Δυστυχώς όμως η τόλμη και η δειλία, δεν κάνουν διακρίσεις, ούτε στο φύλο, ούτε στο πού και πότε θα εμφανιστούν.

Ένας δειλός – είτε άντρας, είτε γυναίκα, είναι το ίδιο δειλός σε όλα!

Όχι μόνο στις διαπροσωπικές του σχέσεις αλλά και στις επαγγελματικές, αφού σε ο,τιδήποτε χρειαστεί να διεκδικήσει για τον ίδιο του τον εαυτό, θα κάνει πίσω, φοβούμενος να χάσει τη σιγουριά του. Ο Θέογνις υποστήριζε ότι  «η ατολμία είναι η φυματίωση του χαρακτήρα!». Πολύ βαρύς προσδιορισμός μεν, αληθινός δε!

Η ζωή ευνοεί τους τολμηρούς και ανταμείβει την προσπάθεια! Όλοι έχουμε δικαίωμα να διεκδικήσουμε εκείνα που πιστεύουμε ότι μας αξίζουν. Και αν χάσουμε;

Τουλάχιστον προσπαθήσαμε… αποτύχαμε… και… μάθαμε.

Και η επόμενη αποτυχία θα είναι διαφορετική, διότι πάντα το πρώτο βίωμα είναι εκείνο που κάνει τη διαφορά, κι όχι η επανάληψη.  Η πρώτη προσπάθεια είναι πάντα η δυσκολότερη. Η επανάληψη είναι ευκολότερη, διότι ξέρουμε πλέον πως να διαχειριστούμε το αποτέλεσμα, πως να αντιμετωπίσουμε την αποτυχία.

Mερικές φορές δε χρειάζεται τόλμη για να βρεθείς κάπου, αλλά για να μείνεις εκεί!

Όλοι έχουμε υπάρξει δειλοί και όλοι έχουμε συναντήσει στη ζωή μας ανθρώπους άτολμους, και μη θαρραλέους. Ποιους εκτιμήσαμε όμως και ποιους θαυμάσαμε στο τέλος; Εκείνους που πάλεψαν και ας έχασαν ή εκείνους που υποχώρησαν αμέσως  χάνοντας την τιμή τους;

 

*Φωτογραφία από Austin Neill 

 

3 thoughts on “Τόλμη και Δειλία

  1. Ο/Η Kiara λέει:

    A motivating discussion is definitely worth comment.
    I believe that you should publish more on this subject matter, it may not be a taboo subject but usually folks don’t talk about such subjects.
    To the next! Many thanks!!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *