Πόσοι κυνηγάνε όνειρα; Είτε μικρά, είτε μεγάλα δεν έχει σημασία! Πόσοι εκεί έξω κάνουν το επάγγελμα που πάντα ήθελαν; Πόσοι είναι ευχαριστημένοι με την καθημερινότητα που έχουν φτιάξει;
Πόσοι βλέπουν για τον εαυτό τους, κάτι μεγαλύτερο, από αυτό με το οποίο έχουν συμβιβαστεί;
Πόσοι βρίσκουν λύσεις, αντί για δικαιολογίες;
Πόσοι συνεχίζουν να ψάχνουν το δρόμο τους, παρά τις παρακάμψεις και τις τρικλοποδιές;
Δεν ξέρω – για να είμαι ειλικρινής – τον ακριβή αριθμό! Οι έρευνες πάντως και η καθημερινότητα δείχνουν πως δεν είναι πολλοί! Και επειδή δεν είμαι εδώ για να μιλήσω για τους άλλους, ας μιλήσω για τον εαυτό μου. Ας μιλήσω για το γεγονός ότι αποφάσισα να αλλάξω καριέρα μετά από 14 χρόνια… καθώς νιώθω και πάντα ένιωθα ότι αυτό που θα με γέμιζε πραγματικά είναι κάτι άλλο.
Κάθως πιστεύω ότι αυτό που σπούδασα στα 18, δεν σημαίνει πως θα με ακολουθεί υποχρεωτικά για όσο ζω!
Καθώς είμαι άνθρωπος που δεν γεννήθηκε για να ζει συμβατικά!
Καθώς, όπως λέει και ο πατέρας μου “Εσύ παιδί μου είσαι των extreme. Tί να σου πω;“.
Μου αρέσει να ψάχνω διαρκώς και να ανακαλύπτω όλο και περισσότερα κομμάτια μου!
Καθώς είμαι υπερ του να δοκιμάζω καινούρια πράγματα γιατί μόνο έτσι καταλαβαίνω αν μου ταιριάζουν!
Η στασιμότητα με παραλύει.
Καθώς θεωρώ σημαντικό το να βρίσκεσαι εκεί που ανήκεις! Να αγαπάς αυτό που κάνεις! Να γουστάρεις να πηγαίνεις στη δουλειά σου! Όχι να πηγαίνεις, απλά για να βγάζεις τα προς το ζην!
Η αλλαγή καριέρας, δεν είναι μια απλή αλλαγή αντικειμένου εργασίας ή εταιρίας.
Κάποιες φορές σημαίνει καινούριες σπουδές από την αρχή. Ειδικά όταν πρόκειται για αντικείμενο τελείως διαφορετικό! Σημαίνει καινούρια ζόρια και οικονομικά και χρονικά. Αφού αποφασίζεις να χτίσεις εμπειρία σε καινούρια κομμάτια. Απαιτεί πειθαρχία και αποφασιστικότητα. Aπαιτεί θυσίες και φυσικά απαιτεί όλο σου το είναι να είναι εκεί, παρών!
Η αλλαγή καριέρας είναι για όσους δεν τεμπελιάζουν, σε αυτό που δεν τους γεμίζει.
Για όσους δεν γκρινιάζουν παρά βρίσκουν τρόπους να πράξουν. Μην ακούς ότι είναι αργά! Ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να το θες πραγματικά! Αρκεί να είσαι διατεθειμένος να παλέψεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που αποφάσισαν να αλλάξουν καριέρα στα 42, στα 47, στα 54! Άνθρωποι με οικογένεια, με τρία παιδιά! Άνθρωποι που θα μπορούσαν να βολευτούν στην καλοπληρωμένη τους δουλειά κι όμως κίνησαν για αλλού!
Αυτοί μου έδωσαν κουράγιο κι αυτό απάντάω σε όσους μου λένε “Τώρα το σκέφτηκες;“, “Θα ζοριστείς πολύ“, “Θα διανύσεις μεγάλο δρόμο. Έχεις τις αντοχές;“.
Τις αντοχές πάντα τις βρίσκεις γι’ αυτά που θες! Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες. Και εννοείται πως έχεις το άγχος, αν θα σου βγει και πώς… Όμως, όταν αγαπάς τη διαδρομή που πρόκειται να διανύσεις, ξαφνικά όλα γίνονται λίγο πιο μαγικά, κι ας είναι δύσκολα!
Κι αφού μπόρεσαν αυτοί! Μπορώ κι εγώ, κι εσύ και όλοι, όσοι το θέλουν!
Αλλαγή πλεύσης, λοιπόν και προς ολοταχώς!