Μεγαλώνω και πάντα υπάρχω.
Σε σπάνιες περιπτώσεις καθώς περνάνε τα χρόνια, ίσως να νιώθω ότι μικραίνω…
Στην πλειοψηφία όμως, η αίσθηση μου είναι ότι γίνομαι μεγαλύτερος. Δε μένω ποτέ μόνος, πάντα έχω παρέα και το σημαντικότερο είναι ότι ποτέ δε με ξεχνάνε! Άνθρωποι εγωιστές…
Με καλούνε συνέχεια ή μάλλον με χρησιμοποιούνε συνέχεια σαν άλλοθι, σα δικαιολογία. Άνθρωποι εγωιστές…
Κάποιες φορές κιόλας κρύβονται πίσω μου. Άλλες φορές πάλι, με τραβολογάνε μαζί τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν στιγμές που θέλω να μείνω κι εγώ λίγο μόνος. Να σκεφτώ, να ηρεμήσω… Κι εκείνοι εκεί, να με κουβαλάνε με το έτσι θέλω, όπου κι αν πηγαίνουν.
Κουράζομαι να υπάρχω συνέχεια. Δε θέλω πάντα παρέα. Επιθυμώ να μείνει κι ο άλλος, χωρίς εμένα! Να με αφήσει λίγο στην άκρη ώστε να σκεφτεί καθαρά! Να συνειδητοποιήσει τέλος πάντων, πως μόνος του, μπορεί να πάρει σοφότερες αποφάσεις. Εγώ τον επηρεάζω και μάλιστα κάποιες φορές αρνητικά. Χωρίς εμένα, σίγουρα θα έπραττε αλλιώς.
Θέλω να μικρύνω. Δεν είμαι περήφανος για το χάος που προκαλώ! Δε μου αρέσω και μόνος μου δεν τα καταφέρνω. Θέλω βοήθεια. Τί να κάνω; Ψάχνω από εδώ και από εκεί, τρόπους να εξαφανιστώ! Μακάρι να μπορούσα να εξαφανιστώ! Να γίνω αόρατος αλλά δε γίνεται. Τώρα που το ξανασκέφτομαι βέβαια και να εξαφανιστώ τελείως δε θα μου άρεσε! Θα μου άρεσε όμως να εξαφανίζομαι κάπου κάπου… έτσι για αλλαγή!
Να αποφασίζουν να με βάζουν στην άκρη από μόνοι τους! Δύσκολη απόφαση… Ξέρω! Είμαι σίγουρος όμως, πως χωρίς εμένα, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να καταφέρουν πιο πολλά!
Κι αν ακούτε τις σκέψεις μου, βοηθήστε με να ξεκουραστώ! Μη με τραβολογάτε άλλο! Συμπεριφερθείτε και μια φορά σαν να μην υπάρχω! Δεν αντέχω άλλο κρίμα στο λαιμό μου και ήδη έχω κάψει πολλούς!
Αααα! Και πάνω στην ταραχή μου να τα πω, ξέχασα να σας συστηθώ:
Είμαι ο Εγωισμός! Χάρηκα!
*Φωτογραφία από Syarafina Yusof
5 thoughts on “Είμαι ο Εγωισμός! Χάρηκα”