– Τι να πει κάποιος για τους αδιέξοδους έρωτες ;
– Να πει απλες αλήθειες !
– ‘Ετσι όμως δημιουργούνται γυάλινες ψυχές!
– Οχι… Αυτές δημιουργούνται από αλήθειες κρυμμένες σε ψέματα…
– Ναι σωστά και μετα περιπλεκόμαστε.
– Γι’ αυτό χρειάζεται… η τέχνη του απλού
– Μμμμ… κι όμως κάποιες φορές ειναι αργά…
– Εχεις δικιο… θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους.
– Ποιούς ;
– Αυτούς που πηγαίνουν για όλα ή τίποτα!
– Αχ! Αυτές οι ανασφάλειες μας κρατάνε πισω.
– Πού πήγε η αγάπη ρε γαμώτο ;
– Χάθηκε σε έρωτες απόλυτους! Αναρωτιέμαι… Να ρισκάρει κανεις ή να μη ρισκάρει ;
– Οχι απαραίτητα.. Οι περισσότεροι είναι απλά χαμένοι στην αδράνεια!
– Κι αν αυτό για αυτούς είναι ευτυχία ;
– Η αδράνεια… ευτυχία; Από πότε; Αφου οδηγεί στη χώρα του ποτέ!
– Κι όταν φτάσεις εκεί… μένεις ή φεύγεις ;
– Εξαρτάται από την πραγματικότητα του μύθου σου!
– Τί είναι χειρότερο; Ένας μύθος ή μία πραγματικότητα ;
– Τι προτιμάς; Μαγεία ή ρεαλισμό;
– Προτιμάω μια αγκαλιά… αρκεί;
– Αρκεί! Και αν υπάρχει και χιούμορ καλό, όλα καλά!
– Αξίες ανεκτίμητες και τα δύο.
– Ποιος περνάει καλύτερα, λοιπόν ;
– Εκείνος που βλέπει την αγάπη από άλλη σκοπιά!
– Εσύ τί τίτλο θα έδινες στη ζωή σου ;
– Ζωή γεμάτη διασταυρώσεις! Εσύ ;
– Μιλώντας με πράξεις! Σκέψου το πριν και μετά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και βλέπεις πόσα έχουν αλλάξει!
– Ναι αλλά τελικά… μήπως o άνθρωπος αλλάζει ;
– Ίσως μέσα από τη τέχνη… η τέχνη μου, η έκφρασή μου!
– Η επόμενη μέρα είναι η πιο δύσκολη…
– Και η τελευταία… έχεις σκεφτεί τί θα έκανες ;
– Τα πάντα για σένα… και θα ζητούσα να μέναμε ελεύθεροι μέσα στο άπειρο!
*Φωτογραφία από Daniel Lonn
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
